كاربرد روش هاي مهندسي بافت در گروه هاي تخصصي مركز تحقيقات فناوري بن ياخته

ساخت محصولات مهندسي بافت عموماً با داربست انجام مي شود (همانطور كه در گروه نانوتكنولوژي و مهندسي بافت مركز تحقيقات فناوري بن ياخته انجام مي شود)، مي تواند حاوي طيف گسترده اي از مواد مناسب از پروتئين ها تا پلاستيك ها باشد. پس از ساخت سلول هاي بنيادي، سلول ها در داربست ها قرار مي گيرند (همانطور كه در گروه زيست شناسي سلول هاي بنيادي مركز تحقيقات فناوري سلول هاي بنيادي وجود دارد). تركيبي از عوامل رشد را مي توان در كاشت سلول ها استفاده كرد. در اين روش سلول هاي پيوندي منبع اصلي تشكيل بافت جديد هستند. از سوي ديگر، داربست هاي سنتز شده ساختار متخلخل سه بعدي را تشكيل مي دهند، حاوي سلول هايي در آنها هستند تا ماتريكس خارج سلولي را تشكيل دهند و همچنين رشد سلول ها را در بدن كنترل مي كنند. اين داربست هاي سنتز شده زيست تخريب پذير بوده و در طول زمان و مطابق با بازسازي بافت تخريب مي شوند. روش ديگر جايگزيني بافت آسيب ديده با داربست بدون سلولي بلافاصله پس از آسيب است. اصل اين روش اين است كه با كمك يك اسكلت، بيومولكول هاي مناسب به ناحيه آسيب ديده هدايت مي شوند. بيومولكول ها به صورت كنترل شده از داربست آزاد مي شوند و سلول هاي مولد به سمت بافت آسيب ديده هدايت مي شوند و رشد و تمايز خود را توسعه مي دهند و در نتيجه بازسازي بافت افزايش مي يابد. در برخي موارد، سلول ها، داربست ها و فاكتورهاي رشد ابتدا با هم ادغام مي شوند و ساختار مي تواند خودش را تشكيل دهد.

راه ديگر براي توليد بافت جديد استفاده از اسكلت در بدن است. در اين روش، سلول‌هاي بافت اهدايي برداشته مي‌شوند و از ماتريكس خارج سلولي باقي‌مانده به عنوان ساختار حمايتي براي رشد سلولي استفاده مي‌شود. اين روش براي مهندسي بافت قلب، كبد، ريه و كليه استفاده مي شود. استفاده از اين روش به محققان اين امكان را مي‌دهد تا با استفاده از قيچي‌هايي كه از بافت انساني كه در طي عمل جراحي برداشته مي‌شود و سلول‌هاي بيمار جدا مي‌شوند، اندام‌هاي خاصي را براي فرد توليد كنند كه توسط سيستم ايمني رد نمي‌شوند.

منبع :  شركت فناوري بن ياخته  https://bonbiotech.ir/